Vandaag gaat het weer naar het "Mestreechse" om een aantal redenen. Ik ben toe aan een paar nieuwe wandelschoenen, want de oude zijn scheef afgesleten, volgens Ali. Verder hebben we twee maten compressie kousen gekocht en de kleinsten pasten, dus kunnen de anderen terug. Natuurlijk moeten de etenswaren weer aangevuld worden vandaag. Dit omdat morgen de kwalificatie van de Formule 1 op het circuit Barcelona -Catalunya is en dat mogen we niet missen.
Ali wil ook nog een rondvaart met de klaarliggende rondvaartboot maken, maar gelukkig moet je je daarvoor digitaal aanmelden, dus ontsnap ik daaraan.
Het winkelpersoneel hier in Maastricht, zeker bij de ANWB, is werkelijk de vriendelijkheid zelve. Het valt echt op. Ik word fantastisch geholpen en geadviseerd, mede door Ali natuurlijk en loop met een paar heerlijke wandelschoenen de deur uit, Maastricht in.
Mijn computermuis begint kuren te vertonen, dus moet er een nieuwe komen. Helaas telefoonhoesjes in overvloed, maar muizenissen op het muizenvlak.
Er is een enorme markt gaande op het gelijknamige plein. Het is er druk maar erg vermakelijk. Totdat iemand het nodig vindt mij op mijn hak te trappen. Het is een pijnlijke aangelegenheid en ik roep het ook uit van pijn. Als de vrouw mij passeert, kijkt ze mij ontzettend boos aan. "Hallo, jij trapt mij op mijn hak" roep ik, waarop zij roept, "Wat doet U hier ook." Niet ik alleen barst in lachen uit, mensen om ons heen, die het tafereel meebeleven, zien de hilariteit van haar antwoord in en beginnen ook te lachen.
Bij de Hema, altijd heel intiem ingericht en waar een gezellige sfeer hangt, drinken we nog een kopje koffie en eten we een broodje. Ik kies voor een espresso wat niet meer is dan een heel klein kopje koffie, maar dan zonder melk. Trouwens ik zie ook af van de aanschaf van een muis bij de Hema, gek he.
Ik kom te laat voor de F1 training, maar dat mag de pret niet drukken.
