We komen, gisteravond, terecht bij het restaurant "Alibaba", 4 landen in 1 restaurant, zo luidt de ondertitel van het etablissement. Maar wij, provinciaaltjes, houden het bij het bekende. Vis en vlees, maar dan ruim aangekleed. Enorme plates worden ons geserveerd van een uitstekende kwaliteit.
Bij aankomst meld ik nog even dat we vandaag de verjaardag van Mink vieren en dat is niet aan dovemans oren gericht. Na de voluptueuze maaltijd komt er nog een verrassing. Een vuur spuitend toetje wordt aan Mink gepresenteerd maar ook wij worden niet overgeslagen, dan zonder vuurspuiter.
Jammer dat Mink zich, wat lang, achter zijn biertje verschuilt, dus is het vuur gedoofd als ik deze foto kan maken. Ach, misschien is het wel een mooie metafoor, op deze leeftijd.
Als het op betalen aankomt wordt het nog even sprokkelen voor de contanten, want elektronisch betalen is nog iets te ver gegrepen voor de Oosterse uitbater. Maar er wordt wel aangeboden om morgen terug te komen om dan contant af te rekenen. Maar Hoofd-financiën helpt ons uit de contante brand.
Vandaag is de dag van het Umsiedeln (verhuizen) want onze plekken worden gescheiden door een pad, dat naar het meer voert.
Ondanks dat het bij het strand verboden is voor honden, zijn er toch veel hondenbezitters die hun viervoeter daar uitlaten. Nu zou je denken dat er ook badgasten langs komen en dat klopt. Als de leeftijd boven de 65 jaar ligt, ebt de belangstelling, om een of andere reden toch een beetje weg. Kortom, lekker "vrij" zitten we daar niet, zo pal aan het paadje. Dus als ik ontdek dat onze achterbuurtjes vandaag vertrekken, leg ik die plek, via de charmante uitbaatster van de camping, vast voor Jikke en Mink. Wij draaien de camper en zo creëren we weer onze "eigen" plekje.
Omdat Jikke zich kwijt van haar huishoudelijke taken, gaat de rest van de posse een eindje fietsen. Aan de hand van een fietskaart wordt er een route uitgestippeld. Helaas gaat dat niet werken als er onderweg nergens aanwijzingen zijn die ons vertellen waar we zijn en/of naartoe moeten, om de route te volgen.
Uiteindelijk kiezen we maar voor een iets grotere plaats, waarvan de Nedersaksische naam wel eens rechtstreeks vanuit het Fries zou kunnen komen.
Rondom de camper staan diverse bloemen mooi te wezen en Hoofd-eindredactie zal de namen er wel voor vinden. (waar heb je anders een eindredactie voor, nietwaar?)
