De dagen en activiteiten in een camper kunnen heel verschillend van karakter zijn. De ene dag staat het bol van de “doe dingen”, de andere dag kan een heel relaxte vorm aannemen. Vandaag staat in het teken van de huurauto van Jikke en Mink, waarmee ze naar hun nieuwe kleinzoon, in Groningen, op bezoek gaan. Om 12.00 uur kunnen ze gebeld worden. Wij doen intussen inkopen in de plaatselijke Lidl. Bij terugkomst is er nog steeds geen belletje geweest. Dus krijg ik het verzoek maar eens te bellen.
Ik scheur mij los van mijn eerste streekroman ooit en bel garage Plagge. Nee, de te repareren auto is klaar, maar de klant heeft zich nog niet gemeld. Sterker nog, de dame aan de telefoon heeft hem diverse keren proberen te bellen, maar de “Kunde” blijft onbereikbaar, dus dreigt de mogelijkheid van een huurauto niet door te gaan.
Mijn uitzicht, achter de camper in de schaduw, blijkt ideaal om mijn streekroman, die zich afspeelt op het “Hogeland” in Groningen, uit te lezen. Want wat prikkelt de fantasie nu meer dan het uitzicht op een maisveld, wat zo in het “Grunniger laand” had kunnen liggen.
Om 5 uur vindt de familie Seffinga het welletjes. Ze stappen op de fiets en melden zich bij de garage. Een kwartier later melden ze via WhatsApp dat ze in de huurauto rijden.
Terwijl de ondergaande zon het meertje in feeërieke sferen brengt, verheug ik mij op de voetbalwedstrijd van vanavond.
Soms is een kinderhand snel gevuld.
