Greetsiel 3

 

Een foto die veel herinneringen oproept. Maar ook dit haventje, in Greetsiel, heeft veel veranderingen doorstaan. Een kopje koffie of een biertje drinken, is er niet meer bij. Ook de de douches, die aan boord van een schip waren, zijn verdwenen. Jammer!?

Wij fietsen even verder, als ik de Gretchen voorbij zie komen. Deze rondvaartboot vaart naar de sluis, laat zich schutten om buitengaats onmiddellijk te keren en weer via de sluis terug te varen naar Greetsiel.

Het waait pittig, zo langs de dijk, waar ik overigens een nieuw schapenras ontdek. Het is het zogenaamde "Wiese Schafe". Dit ras is speciaal gefokt, waarbij de poten allemaal even lang zijn. Omdat ze ongeschikt zijn voor het grazen op de steile helling van een een zeedijk, loopt dit ras altijd bovenop de dijk. Begeven ze zich wel op de helling van de steile dijk, vallen ze om. Een omgevallen schaap kan niet uit zichzelf weer overeind komen. Zo hebben Mink en ik al eens een schaap uit een sloot moeten redden.

In de binnensluis van de Leybucht, zijn ze hard met het onderhoud bezig. Gelukkig is het schutten nu even niet nodig, want anders gebeuren er vervelende dingen met deze mannen.

Terwijl de reisleiding bezig is de rest van de route uit te stippelen, houd ik mij bezig met bevallige dames....

en wel bovenop het gebouw van het Schöpfwerk Leybuchtsiel, dat in 1962 gebouwd is, als voorloper van de grote sluis aan het wad.