Een aantal mensen zullen dit plaatje onmiddellijk herkennen. Ja inderdaad, het is het uitzicht vanaf het stenen bruggetje van Greetsiel. Ik ben niet de enige die deze foto maakt en zal zeker niet de laatste zijn. Je moet bijna in de rij aansluiten om dit plaatje te maken. Vele keren zijn we hier al geweest, maar dan met ons eigen schip de Fisker. Met de camper waren we hier precies 5 jaar terug op 23 augustus 2017.
Met dit kleine stukje van de Blog ben ik inmiddels een kwartier bezig, want er is hier geen WiFi en de 5g op de telefoon is een grote farce. Alles duurt en duurt, b.v. voordat ik een foto heb geplaatst, maar we zetten door.
Klokslag 9 uur rijden we de CP van Ditzum af en Mink tankt nog even in Jemgum. Dat is schrikken want de diesel is hier duurder dan de benzine. 2 euro 19 cent voor 1 liter, ga er maar aanstaan. het € teken moest ik nog even opzoeken.
In Greetsiel aangekomen, gaat het eerst naar de Edeka, voor de inkopen, maar dat is niet het idee van de dames. Die wilden eerst door het dorp en dan de boodschappen doen. Maar ja, dat moet je wel even communiceren, nietwaar? Dus na de boodschappen eerst weer terug naar de camper, want als je het vlees van onze buren in de fietstas laat zitten is het goedje, als je terug komt bij de fiets, zelfstandig naar de camping gewandeld, zo warm is het inmiddels wel geworden.
Wat kan er natuurlijk absoluut niet ontbreken, bij een slenterende wandeling door Greetsiel? Heel goed geraden, een "Spaghetti eis". Want het spreekwoord luidt: "Man sollte weniger Wert auf sein Gewicht, und dafür meht Gewicht auf seine Werte Legen."
vrij vertaald.
"U zou wat minder op de waarde van Uw gewicht moeten letten, maar meer gewicht op Uw waarden dienen te leggen"
Voor de mensen die dit meer beelden willen hebben......
Tjonge, hoe kneuterig Greetsiel ook mag zijn, er heerst altijd een fijne sfeer als je zo door het dorpje slentert.
Je kunt uit winkels de meest oriëntaalse geluiden horen. Zo ook van de winkel van Simon, die zit luidkeels te bellen met Ghana. De Afrikaanse klanken klinken als muziek in mijn oren, dus vraag ik welke taal het is... Er komt een soort keelklank uit zijn mond, die ik probeer te herhalen, na 3 keer lukt het nog niet, maar het blijkt wel Ghanees te zijn, aldus Simon.
Op de parkeerplaats, voor de CP, ontdek ik deze monsterachtige camper uit Noorwegen. Zo kun je natuurlijk ook onderweg zijn.
Wij houden het maar bij ons fabrieks-campertje.