Benicassim 18

Zon, 15 graden.....

Zo, na precies 6 weken heb ik mijn tijdelijke zendlicentie voor Spanje binnen. EA/PD0FEW zijn de roepletters die ik hier in Spanje mag gebruiken. Het had nogal wat voeten in de aarde, zo men dat zo mooi kan zeggen. Ik kreeg een E-mail binnen, waarbij ik een digitale handtekening moest zetten, voor zover ik de Spaanse- en ambtelijke taal begreep. Daarvoor moest ik weer een programma downloaden. Ik doe alles op de telefoon, maar dit moest op de laptop, want het was een Windows programma. De download zou 25 minuten gaan duren voor 100 Mb, wat normaal in 90 seconden gaat. Dus stuurde ik de hele prut maar door naar mijn hulp in bange Spaanse dagen Sam. Die stuurde mij de complete licentie... kennelijk heeft hij voor mij getekend. Zonder zijn hulp was deze exercitie nooit, maar dan ook nooit gelukt. Een luide "Shout out" naar Sam EA3CIW.

Wij wandelen vanmorgen naar de markt en hoewel ik hier een foto van de groente en fruit heb gemaakt, is het doel een vest zonder mouwen, maar dan wel eentje met veel zakken die een rits hebben. Want als we onderweg zijn, zowel op de fiets als lopend, heb ik nogal wat spullen bij me, die essentieel zijn. Sleutels van de fiets en camper, mijn pasjes zoals betaalkaart en Credit Card. Die laatsten wil ik graag achter een rits, want je weet maar nooit.

Ik heb er nog één thuis liggen, of hangen, maar die is helaas niet in de camper terecht gekomen. Te zijner tijd zal ik wel een foto van de nieuwe plaatsen.

"Onze" gitarist zien we ook weer. We hadden hem al gemist op zijn reguliere plek, bij de Lidl, maar gelukkig, hij is er weer, of nog?

Deze foto is van vorig jaar 25 januari. Ook op de markt.

Jaren geleden, dat was toen voor de Lidl, vroeg ik hem of hij "Concerto de Aranjuez" kon spelen. Toen zag hij kans mij tot tranen te ontroeren. Ook vandaag moet ik mezelf dwingen door te lopen, weliswaar na lange tijd, want Ali is al een tijd uit zicht.

Hier een foto van de achterkant van de kerk. Grappig om te zien, hoe zo'n cameraatje van een telefoon het beeld vervormt. 

Oh ja, we komen hier langs, omdat Ali ons, via een ondoorgrondelijke route, naar de opticien winkel voert. Haar bril is wat verbogen en ik erger me er weken aan, als ze die bril zo scheef op haar hoofd heeft. Maar de mevrouw in de winkel vindt het te gevaarlijk om het pootje van de bril terug te buigen, met de kans dat het pootje afbreekt. Als ik haar vraag om het pootje te verhitten en het dan te verbuigen, wijst ze dat vriendelijk, doch resoluut af. Ze zal wel denken, direct een dure reparatie en dan zeggen dat het "haar" schuld is.

Ik laat Ali haar hoofd wel een beetje schuin houden, als ze mij aankijkt.