Benidorm 9

 Licht bewolkt... 15 graden.... zo nu en dan zonnig, veel wind.

Let even op morgen, bij deze verwachtingen van temperatuur en neerslag. Al de andere dagen hebben een neerslag van 0.1, 4.3 en 0.3 mm, maar als je kijkt naar morgen staat daar 33 mm neerslag en neem van mij aan "da's veul." Gisteren dacht ik nog dat er per ongeluk een punt was vergeten, maar nu maak ik mij alleen maar zorgen over de stortregen van morgen.

Dit is de reden dat we "nog even" de boulevard op gaan. Want de komende dagen is het thuisblijven geblazen. Het eerste kopje koffie drinken we bij de Beachclub, om daarna de boulevard onveilig te maken. 

Oh, nog even over appelgebak bij de Beachclub, die moest €5,20 kosten, waarop ik opmerk dat ik een klein stukje wil en niet de hele taart hoef. De grap komt maar half aan bij het aardige meisje achter de toog. Wat ook nog wel grappig is, ze is zo klein en de bier-tap staat zo hoog, dat ze zich echt moet uitrekken om, boven haar hoofd, een biertje te tappen. Ik was te laat om een foto te maken, maar U kunt zich wel het plaatje voorstellen.

We wandelen nog even langs Gemelos en zie daar Rikky en Theo zitten daar koffie te drinken. Gerard en Annie zijn ook van de partij en het wordt gezellig. Zo gezellig dat Ali haar camper kachel, waarvan ze denkt dat die nog aan staat, vergeet. Ook Riky vergeet haar kapper afspraak voor half één. Dat wordt dus rennen wat Theo nog maar nauwelijks bij kan houden. Als wij in Vera Cruz inkopen staan te doen, belt Rikky, de afspraak was pas om half twee.

Op de boulevard komen we deze, hoe zal ik het noemen "verschijning" tegen, die bereidwillig poseert voor deze foto.

Daarna langs de prachtige nieuwe Aldi, om de voedingsmiddelen verder aan te vullen en dan als een speer naar de camper te knallen.... de kachel staat uit!!!!

Benidorm 8

 Zonnig 14 graden later warmer.   

Vandaag gaat het met de bus naar het Poniente strand, in het oude gedeelte van Benidorm. Maar allereerst is het nog een toestand met de bus. Want we staan ruim op tijd bij de halte, maar wat er ook komt, geen bus. Ook de volgende bus komt gewoonweg niet. Krap 40 minuten staan we te wachten en de mensen die het meest ongeduldig worden, zijn Spanjaarden. Waar is de mañana, mañana mentaliteit gebleven? Het laat zich raden dat de bus afgeladen vol is, zelfs zovol dat de chauffeur een deel van een grote groep laat staan. Een paar haltes verder probeert een koppel achterin te stappen, maar daar is meneer de chauffeur niet van gediend. 

We wandelen allereerst naar de Belgische Bakker, waar we een pannenkoek "vatten." Ali met kaas, ik met ijs en Grand Manier. Waarbij je bij de laatste een kannetje drank krijgt, die aan tafel wordt aangestoken. Die laatste handeling sla ik altijd over, want daarbij verdwijnt alle alcohol en is de pannenkoek te heet om te eten.

Ik had al een Kriek biertje besteld en dat geheel heeft toch wel zijn/haar uitwerking. Die Kriek is trouwens van zure kersen gemaakt, met een zogenaamde "spontane" gisting.... maar heel lekker!

Op een gegeven moment komen 2 dames de zaak binnen. "Zo" zeg ik tegen Ali, "tot die leeftijd kunnen we hier nog naartoe komen." De dames nemen plaats en de bediening, een ontzettend aardige jongeheer die hier ook al jaren werkt, komt langs. Kennelijk komen ze hier vaker. "Jij wordt ook geen dag ouder" zegt hij tegen de beduidend oudere dame. "Zit niet zo te slijmen" zegt de oude dame. Ze komt elke dag, is al 98 jaar en stil "going strong." 

Dit is een "normaal schouwspel bij het strand van Poniente, waar de duiven in grote getale bijeen komen, omdat ze hier iedere dag worden gevoerd. Normaal staat hier ook een karretje die graan verkoopt, wat een "gouden" handel is.

Met nog een blik op het beschutte strand van Poniente, besluiten we niet om de berg te beklimmen, maar via de terugweg, weer richting bus te wandelen. 

Benidorm 7

 Zonnig 16 gaden, maar dat zonnetje.... heerlijk.

Het kenmerkende beeld van de boulevard van Benidorm is deze rots, L`Illa Benidorm. Vandaag wordt een boulevard dagje en dat geeft weer het ouderwetse gevoel, wat Benidorm met zich mee brengt.

Maar eerst gaan we een bezoek aan de woensdag markt brengen, want mijn halve garderobe is thuis blijven hangen, dus die moet aangevuld. Om eerlijk te zijn gaat het om zegge en schrijve 1 mouwloos jasje, met veel zakken, achter een rits... 

Een alleraardigste Marokkaanse vouw helpt mij er aan eentje. Ze kan het geld goed gebruiken, zoals ze zelf zegt, want ze heeft 4 zonen die allemaal op de universiteit zitten en dat kost wat! Kijk, het hoeft niet waar te zijn, maar het is wel een mooi verhaal wat ze ophangt. Ze spreekt overigens perfect Engels en op de vraag waar ze dat geleerd heeft is het antwoord "Van en voor de Business." Ach, je gaat natuurlijk over je eigen antwoorden!

De helft, zover halen we van de hele markt, dan is het tijd voor koffie. Dit halen we bij de Blauwe Walvis op de boulevard.

Het appelgebak is verrukkelijk, maar de koffie brengt mij onmiddellijk terug naar de tijd op de kazerne. Ik proef onmiddellijk de Bravilor koffiemachine smaak. U kent het wel, zo'n grote ronde pot die dan op een heet plaatje onder de machine wordt gezet en daar uren kan staan. Onmiskenbaar.

Dan via de  boulevard richting het Poniente strand om onderweg bij Gemelos een tweede bakkie te nemen. De "oude hap" zit daar ook koffie te drinken en na iedereen een handje te hebben gegeven, schuiven we een tafel aan en halen we de verhalen weer naar boven.

Rond 1 uur, wordt het tijd om wat te eten en landen we bij Les Dunes.

We gaan allebei voor een Pizza, die heerlijk smaakt. Het biertje completeert het maal.

Je krijgt hier bij een biertje, altijd een bakje pinda's of chips. De pinda's hoef ik niet allemaal, Ali houdt zich ook in, want er komt een pizza aan. Maar meneer de duif, voelt geen enkele gene om het bakje pinda's voor ons leeg te eten. Het is hap, slik weg,, want hij weet dat hij snel moet zijn.

De fietsen staan bij de winkel Vera Cruz, dus daar wippen we ook even aan. Een flesje Hefe Weitzen van 0,5 l kost hier €2.45, dus maar even niet, waarom het hier dan nog zo druk is, tja, mensen willen niet meer ver lopen voor hun eten. Ze hebben trouwens ook Nederlandse producten o.a. karnemelk.

Voldaan rijden we naar de nieuwe, gigantisch grote Lidl aan de Av. Dr. Severo Ochoa. Wat een prachtige winkel, daar is die in Albir maar een triest aftreksel van, zeker wat de assortiment aangaat. Flesje Hefe Weitzen? €1,19.... kom daar nog maar eens om.

Benidorm 6

 Eerst zonnig 18 graden, het begint erop te lijken.

Gisteren maakt Ali deze prachtige opname van zeer laag hangende bewolking. De reden dat ze steeds die kant op zit te kijken en dat doet ze, is dat dit uitzicht we ook altijd hebben/hadden op camping Villasol, waar we dus dit jaar niet terecht kunnen. Vandaar ons verblijf op camping Benisol.

Het schijnt dit jaar een beetje ons spreekwoordelijke lot te worden en dan bedoel ik "ergens niet meer terecht te kunnen" want het volgende doet zich voor. 

Zondag bellen we even met de camping in Oliva. Dit doe we om onze afspraken van vorig jaar te bevestigen. Nu heeft Ali daar al een "niet zo'n goed gevoel" over, dus vandaar het belletje.

Ik zal een lang verhaal kort houden, maar het gevoel van Ali is "spot on." De camping is de aantekeningen van onze afspraken kwijt!?!?! Met als gevolg dat de plannen door het afvoer putje kunnen. Het komt erop neer dat we kunnen komen, maar geen enkele aanwijzing hebben, waar we kunnen staan en of we überhaupt een plek krijgen.

Zoals ik gisteren al meldde, dat we in spanning zaten over onze reservering van Bonterra resort, wel... ook daar is volgend jaar geen plaats meer voor ons. Vanmiddag plegen we nog even een belletje, maar kunnen we niet anders dan deze camping, voor volgend jaar, over te slaan. 

Het kondigde zich al aan in Lloret de Mar, toen we daar ontdekten dat het vreselijk druk aan het worden is en je er heel vroeg bij moet zijn, wil je ergens nog een plekje bemachtigen.

Kortom, donkerrode luchten pakken zich samen boven onze voorgenomen plannen........

Benidorm 5

Zonnig 15 graden, in de zon 19 graden.

Ik begon mij al af te vragen, wat voor nut het heeft om 2.500 km te gaan rijden, om vervolgens in bijna dezelfde temperaturen terecht te komen, als we in Nederland zouden hebben. Maar vandaag maakt weer een hoop goed. 

Op de fiets naar de Lidl in Albir en het moet gezegd, deze weg is uitstekend te doen. Alleen dat stukje van de rotonde tot aan Albir, rijden we op dezelfde krappe weg als de auto's, maar het is veel korter.

Nu pas valt het ons op, terwijl we hier al jaren komen, dat het assortiment beduidend kleiner is dan andere winkels. Het is een kleine Lidl en dat merk je nu. Normaal gingen we eerst naar de Nederlandse winkel, U weet wel, die 2x zo duur was en daar hadden we het gros van de zaken al ingeslagen...

Maar natuurlijk is daar onze vertrouwde Mercadona, waar de benodigde zaken aangevuld kunnen worden.

Ik blijf dan altijd buiten, bij de fietsen, omdat die nu volgepakt met boodschappen zitten. Wat mij opvalt is, dat de fietsen voor ons wel erg ver van elkaar staan. Het kan bijna niet anders of dit moeten Nederlanders zijn. En, whalla, ik word niet teleurgesteld. Als mevrouw aan komt lopen, blijft ze op 1 1/2 meter afstand staan en zegt geïrriteerd. "Ja, Zo kan ik er niet bij, nu moet mijn fiets eerst naar voren. Deze "ieder voor zich en God voor ons allen" mentaliteit, ik hou ervan (cynisch bedoeld.)

Het valt ons op dat op deze camping veel zogenaamde "Dauer" kampeerders staan, zeg maar die hier een heel jaar staan. Ik heb het er even over met de jonge buurvrouw uit Engeland. Ze komen uit Manchester en dat is goed te horen aan hun tongval en intonatie. Ze zijn voor de Brexit van 2020 naar Spanje verhuisd en ze zijn nu Spaanse ingezetenen. Hierdoor hoeven ze niet om de 90 dagen zich weer in Engeland te melden, om vervolgen, na 90 dagen weer te mogen vertrekken. Zij wonen hier, op deze camping, nu een jaar. De kinderen gaan naar een Spaanse school en de buurvrouw heeft een baan als Onderwijs assistent.

Steeds meer en vaker worden de kampeerplekken ingenomen door "vaste" bewoners. Zo heeft onze Brabantse overbuurman zijn plek, waar hij al 15 jaar staat, moeten afstaan voor een vaste bewoner en heeft hij met moeite een nieuwe plek gekregen, waar hij ook nog eens halverwege moet verkassen.

Wij zitten dan ook in spanning of onze reservering in Benicassim wel doorgaat. Vorig jaar hebben we dit om middernacht gedaan. Deze keer om 9 uur vanmorgen en dat was niet slim. We hebben we nog steeds (15.00 uur) geen bericht. 

Gistermiddag, tijdens ons bezoek aan de half overdekte markt vlak bij de camping, moest ik weer even aan mijn broer denken. Hij heeft al eens uitgesproken dat ik nog eens ruzie krijg. Nou, gistermiddag zit ik er dicht bij! Ik wil een foto van deze koe maken. Het ding is gemaakt van schroeven, moeren, tandwielen, draad en een achteruitkijkspiegel als oren. Kunstig, dat kun je rustig stellen. Maar een meneer, met een kinderwagen staat ervoor. Nadat ik een tijdje heb staan wachten, zeg ik tegen Ali, "Als meneer nou eens even een eindje opzij ging" en prompt rijdt de jongeman zijn kinderwagen weg. "Oh, hemel" zeg ik tegen hem "je hebt mij verstaan", "Jazeker" glimlacht de jongeman. "Mijn oprechte excuses" probeer ik het nog recht te breien... "Ach ja" zegt meneer, het kennelijk wel begrijpend. Wat als de jongeman het anders had opgevat.

Wij Hollanders toch.....

Benidorm 4

Bewolkt, lichte regen 14 graden...

Bijna de hele nacht komt de regen met bakken uit de hemel. Ook de harde wind laat zich niet onbetuigd en dat geeft met elkaar een spooky atmosfeer.

In gedachten zie ik mijn draadantenne, die ik met een fiberglas hengel aan een boom heb vastgemaakt, gevaarlijk heen en weer zwiepen. Maar om eerlijk te zijn, lig ik te lekker "achter de gebreide broek" om eruit te gaan en te checken.

Het plan ligt er om vanmorgen naar de markt te gaan, maar Ali vindt het te fris om op de fiets te gaan, dus gaan we na het ontbijt in de camper koffie drinken. Nu heeft ze bij aankomst een markt ontdekt, pal naast de camping, dus oppert ze de mogelijkheid om daar een kijkje te nemen. Een bijkomend voordeel is dat we het vuilnis gelijk mee kunnen nemen. Want dat dien je hier buiten de camping in een grote container te dumpen. Beetje vreemd, maar toch.

Ouwe troep, noemt Ali het, terwijl men tegenwoordig, als men oude troep bedoelt, van "Vintage" spreekt. 

Het is een zeer bonte verzameling van kitsch/kunst en bovenstaande beelden. Links is een buste van Vladimir Lenin, een Russische revolutionair, die naam gaf aan de marxistische stroming, het Leninisme. Rechts is Louis Armstrong (in zijn jonge jaren) te bewonderen, trompettist en zanger., bekend van "Hello Dolly of "What a Wonderful World" en vele, vele andere....

Naast het stalletje, waar Lenin staat, is deze verzameling van hoofddeksels uit vervlogen tijd. Ik herken een Duitse helm uit de 2e wereldoorlog, een pet van een Duitse onderzeeër (U-boot) kapitein. Met daaronder filters voor gasmaskers, waarvan rechts die voor kinderen zijn bedoeld.

Deze lampenkraam, niet te verwarren met Santekraam, heeft zijn negotie al een hele tijd hangen, gezien de laag stof die zich op de lampen heeft verzameld.

Hier zijn diverse timmerman gereedschappen te koop n.l. een reischaaf, een blokschaaf, diverse profielschaven, een bankklem, een peillood en een kruishout. Ook ontdek ik nu een zogenaamde nestenschaaf, waarmee je de nesten voor de treden van een trap kun maken. Met veel, zo niet alles, heb ik nog gewerkt.

Hierboven (links) nog een paar prachtige radio's, die waarschijnlijk van rond 1950 zijn, omdat ze beide over FM beschikken. FM is rond die tijd geïntroduceerd. Rechts een prachtige platenspeler van het merk "His Masters Voice." Het bijzondere is dat deze het nummer 103 draagt. Op de platenspeler een plaat van Columbia records van William Mac Ewan, met het nummer "Your best friend is always near" (voor Orgel en Viool.) 

En dan.....

Twee enerverende radio's. Bij de bovenste sluit je de antenne en de aarde op rechts aan en links schroef je de draden van de koptelefoon erop. De onderste is al wat moderner met de voorselectie van de frequentie en de draaiknop voor het afstellen van je gekoppelde antenne.

Dit is een zeer controversiële uitstalling, want als je iets beter kijkt kom je zaken tegen waar we liever niet aan herinnerd willen worden. De hakenkruisen zijn rijk vertegenwoordigd, evenals de SS geschriften en een pamflet van meneer Hitler hemzelf. 

Maar op deze verkiezingsdag in het Duitsland van nu, kan het zo maar eens zijn dat dit weer werkelijkheid wordt. Zeker als de AfD de grootste is. Dan zouden we zo maar eens 93 jaar terug geworpen kunnen worden, toen het Nationaalsocialisme in opkomst kwam.

Benidorm 3

Bewolkt 13 graden....

Met de bus, ja, met de bus naar het centrum van Benidorm. Het is weer eens iets anders, nietwaar. "Diez viages por favor" hoor ik Ali uitspreken van een geoefende zin, via de vertaal app. De jongeman achter het stuur vindt het prima dat wij Spaans proberen te spreken, maar hij prefereert toch het Engels. Het moet gezegd, hij spreekt het vloeiend.... en dan bedoel ik niet dat hij "met consumptie" spreekt. Hij legt de werking van de kaart uit en hiervoor ontvangt hij een euro extra. Zelden een meer verbaasde blik gezien.

In de bus is het razend druk en het gangpad staat afgeladen vol. Gelukkig vindt Ali een plek pal vooraan, het zal ook eens niet. Op de Avenida Mediteraneo zijn 4 bus stops, maar gelukkig zijn we bekend in het centrum en kunnen nu nog een lekker deel wandelend van de boulevard genieten.

Het is heerlijk om weer langs de Boulevard te slenteren op weg naar Gemelos, waar de Nederlandse enclave iedere morgen koffie zit te drinken. Maar het zal anders verlopen. We zijn de eersten en als we richting de gereserveerde plekken lopen, worden we met Argusogen aangekeken. We negeren de gereserveerd bordjes en nemen plaats. Eén ober herkent ons en dat is weer een geruststelling voor die andere ober. Koffie op de Spaanse manier. Je krijgt een kopje half gevuld met sterke koffie en daarbij wordt een kannetje met hete melk geserveerd en ja, zonder vel! Niet veel later komen Riky en Theo met hondje Misty aanwandelen. Theo houdt de begroeting op afstand vanwege griep, tenminste bij mij, Ali wordt hartelijk omhelst, mannen! Riky vertelt al rap dat er niet veel meer zullen komen, dus kunnen we heerlijk bijkletsen. Na anderhalf uur wordt het tijd om de bus terug te nemen, want Theo moet met zijn 87 jaar een middagslaapje doen.

Onderweg naar de bushalte komen we deze wereld beroemde afbeelding tegen. Het is de studie van Leonardo Da Vinci over de bouw van het menselijk lichaam.

"Terwijl Leonardo een boek leest van de oude Romeinse architect Vitruvius, raakt hij gefascineerd door de wiskundige perfectie van het menselijk lichaam. Hij legt uit dat als een man zijn armen en benen op een bepaalde manier spreidt, hij zowel in een cirkel als in een vierkant past."

Verderop is een tentoonstelling van Da Vinci ingericht, waar al een lange rij voor staat te wachten. 

Want ze willen maar een bepaald aantal mensen tegelijkertijd binnen hebben en daar moet je op wachten tot die er weer uitkomen. Nu hebben wij in Frankrijk al een heel groot deel van zijn werk mogen bewonderen in een immens groot park waar alle uitvindingen nagebouwd zijn.

Raadsel!

Op een groot parkeerterrein staan twee auto's naast elkaar. Op de bovenste foto staat de rechter auto illegaal en loopt de kans afgesleept te worden, de linker auto staat er volkomen legaal. 

De rechter auto staat illegaal omdat vandaag de "even" nummers aan de beurt zijn (het laatste nummer op het nummerbord telt), die mogen parkeren, de "oneven" nummers zijn in overtreding. De reden van deze regeling is, dat anders mensen hun auto wekenlang hier laten staan en dat wil de gemeente Benidorm niet.

Benidorm 2

 Bewolkt 14 graden, 's middags zonnig.

Vanaf deze locatie heb ik vanmorgen ook verbinding met Australië, dat ziet er dus goed uit. VK2CPC in Bonville, aan de verre Oostkust van Australië, komt op mijn oproep terug, terwijl het redelijk druk is in de ronde. Bill, de amateur die nog in Benicassim staat, laat het vanmorgen afweten, jammer.

Ons tentje, wat Ali gebruikt om 's nachts de tafel en stoelen in te zetten, is gaar. Grote scheuren, die "gerepareerd" worden met duct-tape is geen gezicht en ze scheuren steeds verder. 

In een camping winkeltje, wat verbonden is met de campingzaak in El Verger, tikken we een nieuwe op de kop... ietsje anders, maar toch.

Tegenover deze winkel is vorig jaar een enorme Aldi verrezen. Ik had het al vernomen van Anna, die om de paar dagen een vlog maakt over Benidorm.

Natuurlijk nemen we hier ook een kijkje, al was het maar om te kijken of ze fatsoenlijk Hefe Weitzen hebben. Tjonge, wat een ruim opgezette winkel. Helder verlicht, zonder dat het storend is en grote brede gangpaden. Het assortiment is ook uitstekend en dat op 2,5 km van de camping.

Wat wel weer even wennen is zijn die halfnaakte Engelsen. Op deze manier loopt dit figuur door de Aldi, maar krijgt te horen dat hij in het vervolg een T-shirt moet aantrekken. Hoe zou hij reageren als ik voorstel dat hij het T-shirt van zijn vrouw kan aantrekken? Nee, Wiebo, dat ga ik niet doen. Wiebo, mijn oudste broer is altijd bang dat ik nog eens ruzie krijg.....

Nog even Benidorm op haar mooist.

Links voor boven is de installatie te zien van het gratis WiFi netwerk van Benidorm. Oh ja, de plant heet Tubelar Flower, of Trompet bloem. Ik vind Tubelar mooier want dat doet mij aan Mike Oldfield denken met zijn Tubelar Bells, een prachtig album. Het album staat op Youtube en is heerlijk rustgevend.

Ik ga aan mijn Hefe Weitzen van de Aldi. U hoort morgen het verdict.

Benidorm 1

 Bewolkt, de hele dag......

Het is nu 18.00 uur en eindelijk zitten we even bij te komen.

Om negen uur rijden we van de camping af, nadat we de rekening hebben betaald. Altijd weer een dingetje, om de smalle straatjes in Benicassim door te komen, want aan beide kanten staan auto's geparkeerd. Al tien keer zijn we hier al langs geweest en toch zie ik nog kans om verkeerd te rijden. Maar gelukkig is, naast de TomTom ook een AliAli aan boord. Hier de mensen die geen zin hebben om op een camping te staan, dus gaan ze wild camperen..... totdat je wordt weggestuurd.

Soms kom je in dit keurige land, dit soort stortplaatsen tegen, waar kennelijk geen toezicht op is. Toch jammer voor een verder netjes land.

Het is rustig op de weg, zeker als we even een kleine omweg maken om bij ons pompstation, vlakbij Oliva, onze dieseltank en de gastank weer te vullen. Gelukkig is daar altijd een bereidwillige pompbediende, want ik krijg de vulnippel er maar niet goed op. Maar met hulp gaat het oké, al moet de pompbediende wel even de gas klep van het station open zetten.

Ik zal een lang verhaal kort houden, want de meest lijdende lieverd zit hier pal naast me. 3 uur ben ik, als eerste, bezig mijn antenne op te hangen. Onder de stalen constructie door, erover heen, het blijft een drama. Dan maar de verticale antenne achterop de camper. Ook die maakt een soort sluiting. Dus loop ik alle pluggen nog eens langs. Tja, één zit net een beetje te los. Dus de draad antenne maar weer omhoog en de verticale er weer af, want dan hoeven we niet met harde wind rekening te houden. Sorry Ali, want ja haar prioriteiten liggen beduidend anders.

Maar de externe satellietschotel staat al wel, dus nu nog het fietstentje opbouwen, maar dat doen we morgen.

Benicassim 30

Bewolkt 14 graden, later zon en warmer.

Ali gaat eerst een uurtje zwemmen en ik stort mij op de Australiërs van de zendontvanger. Het is druk en met moeite maak ik een verbinding met Les VK2CPC. Ik neem een kijkje op zijn QRZ.com pagina. 

Ik stuit op deze twee foto's. Hiermee is Les door Australië getrokken, van Oost, zijn dorp Bonville, naar West Australië. Let wel, die antenne op het dak van zijn busje meet maar liefst 4.50 m. Gelukkig meldt hij nog wel dat hij tijdens het rijden de antenne demonteert. Anders was ik toch echt gaan twijfelen aan zijn verstandelijke vermogens, hoewel dit ook wel op de grens zit, dacht ik zo. Maar misschien moet je dit met humor benaderen?

Ik heb, dacht ik, al gemeld dat het vandaag "opruim dag" is, wat betekent dat Ali weer de puzzel mag leggen hoe alles weer in de camper komt. Het is iedere keer weer een uitdaging, zoals ze dat zelf eufemistisch formuleert.

De satelliet schotel gaat niet helemaal weer uit elkaar, dus krijgt die, tijdens de rit naar Benidorm een plekje op bed, maar voor vannacht moet hij/zij nog maar even buiten slapen.

We gaan nog even de laatste inkopen doen, maar bij de winkel slaat de schrik om ons hart. Nog nooit eerder zagen we dat de parkeer garage "Completo" vol was. De verwachting is dan ook dat het druk in de winkel zal zijn. Nou, je kunt er een kanon afschieten, zo rustig is het er... dus waar dat completo vandaan komt, Joost.... enzovoort.

Het is soms oneerlijk verdeeld in de wereld. Zo zit meneer op z'n gemakkie een book (het zijn Engelsen) te readen, terwijl zijn vrouw druk aan de schoonmaak is. Hoe ik dat weet? Kijk maar eens goed op het dak van de camper.

Naast hun staan een paar Duitsers en ik zie meneer heel voorzichtig een rondje met de hond lopen, maar dan rondom de camper. Als ik naar de leeftijd van de hond vraag hoor ik dat het dier 19 jaar is. Er ontstaat een lang gesprek over hoever je een hond nog kan laten lijden, want er mankeert van alles aan het dier. 19 jaar is, naar mensenlevens gerekend 19 x 7 = 133 jaar? Dit ga ik opzoeken en het is inderdaad een nieuwe rekenmethode.

Als een hond 1 jaar is, is dat ongeveer 15 in mensenjaren. Het tweede jaar, staat gelijk aan ongeveer 9 mensenjaren. Als je hond 2 is, is zij dus in mensenjaren ongeveer 24. Daarna telt elk hondenjaar voor (gemiddeld) ongeveer 5 mensenjaren. Zo uitgerekend is dit hondje 109 jaar.... je zou kunnen zeggen, dan is het hondje ook nog op leeftijd.

Kijk, dan vind ik de berekening van de dierenkliniek in Tiel iets realistischer. Het is een klein hondje, dus zou het diertje nu 92 jaar zijn.

Tjonge, ik heb het hier over een hondje van een paar Duitsers..... dat dit je zo bezig kan houden?! Get a Live De Visser.

Benicassim 29

 Bewolkt 12 graden....

Je zou zeggen, geen weer om een was te doen, maar daar denkt Ali anders over. Dus gisteravond ontdoen we de matrasovertrek en zetten daar een frisse omheen. Dat is nog een heel gedoe, zeker als je de matras maar op 2 manieren kan benaderen. Maar het lukt. 7.45 uur staat Ali al bij het wasruimte klaar. Even over achten komt ze alweer terug en zit de was erin.

Drie kwartier later hang een deel van de was alweer op de lijn. De rest gaat in de droger. Kijk, de situatie op de nieuwe camping is nog onduidelijk, dus ik begrijp haar drang om het hier nog even te doen. We zitten alweer op dag 29 en donderdag vertrekken we naar Benidorm. Dus is het morgen opruimen, wat op de agenda staat.

Vanmorgen een paar leuke verbindingen gemaakt met Engeland en Australië en dat geeft toch wel voldoening, om met zo'n klein radio setje, zulke mooie verbindingen te maken.

Ach ja, even over deze foto. Dit zijn onze buurtjes, waar we uitzicht op hebben via de voorkant van de camper. Het zijn Engelsen en dat hadden we de 2e dag al in de gaten, want de televisie staat de hele dag te bulderen. Normaal zit dit/hun raam helemaal dicht, dus toen Ali dit pruikje erboven uit zag steken, moest ze wel een foto maken. Voor de rest zijn het aardige mensen, waarvan wij het idee hebben dat ze een beetje op zichzelf zijn. Maar dat mag er ook wezen.

Nu dachten we dat hier op de camping geen "wilde" katten waren, dat blijkt nu toch wel anders te zijn, getuige deze foto van een stelletje. Gelukkig hebben we er geen last van, zoals dat in Oliva vaak het geval is.

Ali spot een vreemd soort camper, bij de ingang van de camping. Weinig ramen en die erin zitten zijn ook nog eens geblindeerd. Het personeel van de camping schijnt hier te worden onderzocht, want Google leert ons dat deze firma "preventief" gezondheidsonderzoekingen doet. In het kader van beter voorkomen dan genezen, is dat natuurlijk een goede zaak.

Goed, morgen op- maar vooral inruimen van de camper. Dus zal ik proberen een paar foto's te maken van Ali's ongemakkelijk posities, als ze weer met de kop in de te kleine garage ruimte probeert te creëren. Het valt ons trouwens op dat de camper steeds kleiner aan het worden is. Natuurlijk is dat onmogelijk, dus komen wij tot de slotsom dat wij gewoon onhandiger, gezien de leeftijd, aan het worden zijn waardoor we overal tegenaan en tegenop botsen. 

Zo stoot Ali tegenwoordig regelmatig haar hoofd, als ze in de keuken bezig is, daar heeft ze de afgelopen 18 jaar, zolang hebben we deze camper al, geen last van gehad....

Dus stel ik voor om een iets grotere camper te kopen.

Maar Ali is nog niet toe aan een auto bij de camper, ze wil liever blijven fietsen, "dan blijven we fitter" is haar motief. Daar heeft ze natuurlijk een punt. (Eindredactie: wat een vreselijke camper.)