Zonnig, maar fris, in de camper is het 14 graden, buiten wordt het later 21. In de zon is het snikheet.
Maar gelukkig is het Paasmaandag en dat wordt beschouwd als een "zondag" dus neem ik een biertje. Wat kan dat heerlijk verfrissend zijn, zo'n fris gekoeld biertje in de snikhete zon.
Ik hoop dat Franciscus, in de hemel, ook een biertje krijgt. Ik neem tenminste wel aan dat hij in de hemel komt. Zou hij ook nog verantwoording moeten afleggen voor zijn progressieve koers, die hij op aarde pleegde te varen? Hij rust in vrede.
Misschien herinneren oude bloglezers wel dat wij, nu voor ons, aan de overkant stonden? 26-3-2023
Er werd toen een beetje gek aangekeken dat wij stoelen neerzetten en een handdoek op de lijn hingen. Oke, wij hadden de camper iets verder terug gezet, dan nu onze Duitse overburen. (foto boven)
Maar een wat bruuske Spaanse chauffeur overschat zijn rijkunsten en onderschat de grote van zijn enorme caravan en zet met het indraaien van de bocht, zijn caravan klem tegen de nieuwe Wohnmobil van onze overburen. Ik ben binnen bezig en hoor Ali roepen "Dat gaat niet!" De chauffeur denkt van wel en rijdt door. De pilon, midden-rechts, maakt geen schijn van kans tegen de uit de kluiten gewassen caravan, van ruim 9 meter. De Duitser raakt in paniek, terwijl ik foto's maak van het gebeuren. Een paar Spanjaarden komen de chauffeur te hulp en bagatelliseren het ongeval.
Maar als de caravan is losgekoppeld en weg gereden, valt de schade absoluut niet mee. Na deze foto's haal ik Marie-Carmen uit de receptie om te bemiddelen tussen de Duitser en de Spanjaard, want Marie-Carmen spreekt een beetje gebrekkig Duits.
Ik loop, sinds vandaag, met kousen omdat één onderbeen de neiging heeft iets meer vocht vast te houden. Oke, ik zou er voor kunnen kiezen om dan één kous aan te trekken, maar dat staat dan zo...
