Zon, 14 graden, later oplopend naar 21. In de camper is het inmiddels 26 graden.
Er zijn van die zaken waarvan je niet verwacht dat die nog gebeuren. Maar oh jee, wat kun je dan verrast worden.
De meest triviale gebeurtenis is er één die mij met vreugde vervult. Max Verstappen staat morgen op Pole positie, tijdens de race op Suzuka in Japan. Compleet onverwachts, maar toch.
Dan een gebeurtenis van gisteravond laat. Ali zal even een handdoek op de lijn buiten hangen. Hoe het precies gebeurt is een raadsel, maar ik vind haar languit naast het afstaptrapje van de camper. Boven haar wenkbrauw zit een diepe scheur, die ik zo goed en zo kwaad het gaat verbind.
Vanmorgen, als we koffie drinken bij El Loc, ziet het er nog niet echt florissant uit. Maar gelukkig zijn we voor de koffie even langs de Farmacia gegaan en hebben betere pleisters gekocht. Ook een stel hechtpleisters worden aangeschaft. Maar ja, vraag dat maar eens aan Spaanstaligen waar hun Engels beperkt is tot Yes en No. Gelukkig doet de vertaal app wonderen.
De grootste val heeft ze opgevangen met haar handen, met als gevolg dat haar polsen nu helemaal functie weigeren.
Maar gelukkig heeft ze het Carpaal Tunnel Syndroom, waarvoor ik op Amazon een paar geweldige spalken heb gekocht en die komen nu fantastisch van pas. Anders had ze nooit de fietstocht van 10 km naar Oliva kunnen maken. ( dat van gelukkig heeft ze.... ) dat is natuurlijk een cynisch grapje hoor.
Bij El Loc staat Robbie Williams weer achter de teek en begroet ons, als waren we oude vrienden, och misschien is dat ook wel een beetje zo.
Als we weer terug naar de fietsen lopen, horen we in de verte het klaaglijke geluid van verschillende Hoornblazers.
De Hoornblazers begeleiden een groep mannen die een zwaar metalen raamwerk door de stad zeulen. Zo nu en dan worden op dat hekwerk gevulde boodschappen tassen gegooid.
Het meegevoerde vaandel vermeld "Banda cctt JESUS Nazareno" wat zeker iets te maken heeft met de kruisiging van Jezus van Nazareth.
Bij terugkomst in de camper, verwijder ik de gisteravond aangebrachte pleister. Het ziet er niet slecht uit en met wat jodium, een paar hechtpleisters en een grotere pleister, om het schoon te houden, hebben we er goede hoop op. De bril is afgeschreven, want daar is het glas uit en de bovenrand gebroken.
Genoeg aandacht voor de patiënt, want die schept er nu genoegen in mij met allerlei opdrachten op te zadelen. Dat begon al in de Mercadona, waar alle producten door mij uit het schap dienen te worden gehaald en in de kar gelegd..... Ook in de camper gaat er geen kastje open, zonder dat ik dat zelf doe.
Zo leer ik ook weer eens wat mijn ega, zo op een dag allemaal voor elkaar bokst.
