Zonnig 15 graden, later oplopend naar 20 graden.
Even op voorhand, met de volgende klaagzang probeer ik alleen maar duidelijk te maken, dat het runnen van een camperleven niet altijd rust betekent.
Gisteren een heerlijke maaltijd gemaakt, een soort gevulde soep met bloemkool en witvis, heerlijk, maar ja dat laatste moet ik wel zeggen want ik maak het zelf. Dan mag ik ook de afwas doen en de stoelen opruimen in het bijtentje.
Vanmorgen gaat de wekker om 6.45 uur, want om 7 uur is de start van de F1 op het circuit Suzuka in Japan, met Max vanaf "Pole position." Op zich al knap, gezien de McLaren's in principe een snellere auto hebben. Maar dat Max van acquit de voorsprong niet meer uit handen geeft is memorabel.
Zo, twee uurtjes vrij, zo kijk ik er nu tegenaan, want na de race gaat het "los." We beginnen met het ontbijt en dat komt dus erop neer dat ik aan de bak mag. Zoals al is voorspeld, de spierpijn manifesteert zich duidelijk en het is aandoenlijk haar uit bed te zien komen. Aankleden is ook al een worsteling en mag ik regelmatig bijspringen. Goed, ontbijt dus achter de kiezen en wordt het weerbericht geraadpleegd. Het belooft een mooie zonnige dag te worden. "Zullen 'we' de was doen?" In de praktijk komt dat natuurlijk op mij neer, alleen het inspireren komt van Ali af, zoals ze de stroom aan instructies blijft noemen. Het moet gezegd, zo'n "wasje" doen is nog wel een dingetje. Gekleurde zakken in een aparte waszak, met daarin een kleurdoekje et cetera.
Tijd voor koffie, voor de duidelijkheid, dit waren normaliter de taken van Ali, of laat ik zeggen, die taken nam zij steeds op zich. Is dat zo gegroeid, of is het pure liefde, of is het haar gewoon opgedrongen door de situaties? Er broeit nu een hele foute grap in mij, iets met quoten van een beroemde advocaat.
Dan het ophangen van de was. Hemeltje lief, de inspiraties blijven komen en ik wist eerlijk gezegd niet dat was ophangen nog zoveel kunstjes en trucjes bevatte. De was hangt.
Even tijd voor een boek in het zonnetje en dan is het alweer tijd voor de lunch, oftewel een broodje met drinken om de medicijnen mee naar binnen te werken, want ja, op deze leeftijd..... daarna de afwas.
Ik plant mezelf even achter de zender om mij in te melden op het Nederlandstalig Amateur Treffen op de 7.073 Mhz.
Ali verschuilt zich in de schaduw, want de zon begint steeds meer macht te krijgen en dan is het een kwestie van oppassen, zeker als je uit de wind zit.
De ronde van Vlaanderen is alweer even onderweg en ik volg graag de laatste 100 km. Maar heel lang kan ik daarvan niet genieten, want het is theetijd. Nu vullen wij dat al jaren in met een paar toastjes met Franse kaas en een glas drinken.
Ik merk dat de zomertijd me nu parten gaat spelen, want eigenlijk ben ik om 5.45 uur opgestaan. dus tijdens de ronde van Vlaanderen zit ik te knikkebollen en val op de stoel in slaap.
Omdat Ali mij niet wil storen, maakt ze maar een wandeling, richting het strand, waar het op het terras van het restaurant het een drukte van belang is. Zo'n beetje alle parasols zijn opgezet.
Op het strand is het rustig, want de wind maakt het toch aan de frisse kant.
Zo langzamerhand moet ik ook het avondmaal gaan voorbereiden. Ik merk nu dat voor mij al deze zaken als een soort druk op mij werken, terwijl voor Ali het "gewoon" in haar systeem zit. Dit is natuurlijk een gevaarlijke zin, want als dit lang genoeg gaat duren, zal het voor mij ook in het systeem komen.
