Bewolkt 14 graden, later zonnig en 18 graden.
Om gelijk maar de ziekenboeg even te bespreken, het wordt er niet beter op. De rug was bij de val een beetje geschaafd, maar viel voor de rest reuze mee. Dat is vanmorgen toch wel iets anders. Ze kan nauwelijks bewegen en komt met moeite uit bed. Het aankleden wordt een ware opgave waarbij ze regelmatig op haar tanden moet bijten.
Aan fietsen hoeven we niet eens te denken, want bewegen is bijna uitgesloten. Dit houdt in dat ik alleen de boodschappen in El Verger zal moeten doen. Met moeite maakt Ali een lijstje van de benodigdheden, ja zelfs schrijven is nu een opgave.
Voordat ik zelf op de fiets kan stappen, moeten eerst de voorbereidingen voor Ali gemaakt worden. De camperdeur kan ze eigenhandig niet openen of sluiten, laat staan een stoel uit het tentje halen. Ik moet nu goed nadenken voordat ik de fiets onder het zeil vandaan haal en onderweg kan.
Het is niet druk in de winkel, dus dat is weer een meevaller. Als ik bij het brood sta, altijd onze eerste stop, breekt plotseling het zweet mij uit. Het wordt mij ,kennelijk, opeens allemaal teveel. Het is een rare gewaarwording. Ik zie kans om het lijstje binnen de kortste keren af te werken. Lang zoeken naar een artikel komt niet echt voor.... behalve een "courgette." Ik kan met de beste wil van de wereld niet meer bedenken wat nu een courgette is. Dus bel ik Ali. "Iets dikker dan een komkommer en een beetje een buikje" is haar verhelderende duiding. "Calabasin" noemen ze die hier in Spanje, gered!
Als ik bij de kassa kom, zie ik dat het nog maar half elf is, "ik kan misschien de Nederlandstalige Ronde op de zender nog halen" bedenk ik bij mezelf. Inderdaad, voor elf uur stap ik weer de camper in. Trouwens die Nederlandse ronde is een puinhoop, dus gaat de radio weer uit.
"Goh" zeg ik tegen Ali, "bij het brood brak mij werkelijk het zweet uit, ik denk dat ik maar eens met een psychiater moet gaan praten." "Nou", zegt Ali glimlachend, "dat heeft nu niet zoveel nut meer, daar had je eerder aan moeten beginnen."
Kijk, van je geliefde moet je het maar hebben.
Ik zal zo beginnen aan het eten, want om nu nog langer hier te gaan zitten klagen is ook niet erg productief.
