dinsdag 17 oktober 2017

Ieder voordeel heb z’n nadeel

Deze Cruijffiaanse uitspraak schiet door mijn hoofd als mijn Hoofd-tuinieren bij terugkomst van onze camper-trip door Noord Duitsland de kreet slaakt: “Er zit allemaal mos en gras op het pad van de tuin”. Nu vind ik persoonlijk mos een prachtige grondbedekker, maar daar denkt mijn tuinvrouw geheel anders over.

IMG_20171008_120710 (800x450)IMG_20171008_152056 (800x450)

Als ik terug kom van mijn jaarlijkse weekeinde zeezeilen, die mijn gezondheid goeroe te baat neemt om een relaxed dagje sauna te pikken, hoor ik de beginselen van een, wat later blijkt, enorme tuinklus. Nu hoor ik een aantal puriteinen al roepen, “ho, ho wacht eens even, zeezeilen, zeezeilen, je bent alleen maar het IJsselmeer overgestoken, opschepper!” Ik weet het mensen, maar ik ben nog uit de tijd van Silvian Poons en daar ken ik dan weer de Zuiderzee ballade van “Ooit was IJsselmeer nog Zuiderzee”. Maar dit geheel terzijde. In ieder geval zie ik mijn eega, een paar dagen later, op een laag krukje voorovergebogen op het tuinpad zitten. Ik kijk dit tafereel een tijdje aan en ontdek dat ze de steentjes, van het 10 meter lange pad, stuk voor stuk aan het ontdoen van mos en aan het reinigen is. “Zo heet kan het in zo’n sauna toch niet zijn, dat je daar een zonnesteek van oploopt?”, bedenk ik mij. “Waar ben je in hemelsnaam mee bezig?” en …. na een kleine stilte: “Ik wil het split eraf, om er worteldoek onder te leggen”.IMG_20171017_113847 (800x450)

IMG_20171017_113834 (800x450)

IMG_20171017_155656 (450x800)

Kortom, een week later, 350 kilo split, 125 kilo ophoogzand en ik 3 kilo lichter, ligt het nieuwe pad er weer bij alsof er niets is gebeurd.