Zonnig 15 graden, frisse wind.....
Zo, voor de eerste keer horen we de camper tegen ons "praten." In het verleden heb ik al eens uitgelegd, dat de zon de camper verwarmd en dat deze dan gaat kraken. Het is lang geleden dat dit gebeurde, dus hopen we alvast op een mooi warme dag. Ik kijk nog even op mijn tracker en constateer, dat het nog maar 8 uur is. We hebben nog even de tijd. Als we om half negen de bakker al, luid toeterend, de camping op horen komen, kunnen we een "tjonge, tjonge, die komt ook steeds vroeger" niet onderdrukken. De camper begint zich steeds luider te melden, wat betekent dat de zon ook hoger komt.
Het kwartje valt alsof er een vertraging op zit. "We zijn de hele zomertijd vergeten" merk ik nog ten overvloede op. Zowel mijn horloge, dat toch gestuurd wordt door DCF77 in Mainfliegen, (25 km van Frankfurt am Main) heeft het af laten weten. Ook mijn tracker geeft nog de wintertijd aan, omdat bluetooth niet ingeschakeld is. Ach, ach, die provinciaaltjes toch.
Ali neemt nog even een kijkje bij de vooruitgang van Letty haar inpak capaciteiten. Zo langzamerhand begint het op een echte uitdragerij te lijken. Vanmiddag vertrekken ze.
Wij besluiten, nou eigenlijk Ali, om te gaan lunchen bij Camping Pepe, 3 km wandelen noordelijk langs het strand. Er zijn momenten dat het water verraderlijk ver het strand op komt en op een onoplettend moment van ons, spoelt het over mijn linnen schoen. Kletspoot, zo noemden we dat vroeger, als we in het weiland naar kieviet eieren gingen zoeken en je met de polsstok net niet ver genoeg over het slootje sprong.
Ook is het sowieso wel raadzaam om te kijken waar je loopt, want ook de kwallen zijn vandaag vertegenwoordigd.
