Do 28/8
Mooi weer in Vlissingen, maar het is enerverend te zien hoe een enorme bui vanuit het westen op Vlissingen aankomt. Misschien is deze foto wel iets te vroeg genomen, want even later ziet het er nog dreigender uit.
Kort hierna brengt Pluvius de aangekondigde boodschap en komt de regen met bakken uit de hemel zetten. Pluvius is de bijnaam van de oppergod Jupiter als "regenbrenger." Toch wel grappig dat van dit woord zoveel afgeleiden zijn gekomen. Pluvia is Latijn voor regen.
De plannen waren om op de fiets naar Zoutelande te gaan, maar ja, om je nu kleddernat te laten regenen is ook zo wat.
De zon breekt door en dus komen de fietsen uit de garage van Bert en Aagje en gaat het richting Zoutelande. Ja, inderdaad, van dat liedje door Blof in 2017.
De Duitse en originele versie van Bosse en Anna Loos van het nummer gaat over een tuinhuis in de plaats Frankfurt Oder, gelegen aan de grens met Polen. Het beschrijft het bescheiden bestaan van een stelletje dat blij is met hun leven.
De Nederlandse versie, een bewerking van het Duitse nummer uit 2011, gaat over het (fictieve) strandhuisje in het Zeeuwse dorpje Zoutelande. De tekst van Peter Slager is vrij vertaald naar het Nederlands.
Het waait een halve storm en die hebben we, U raadt het al, pal tegen. Op deze momenten ben ik toch heel blij met een beetje ondersteuning.
Maar het geklaag terzijde, de tocht brengt ons dwars door de prachtige duinen en biedt op momenten mooi doorkijkjes naar de zee.
Midden in het bosrijke gebied, zo pal naast de zee, duikt opeens een deel van de beruchte Atlantikwall op.
Vlissingen had gedurende de Tweede Wereldoorlog een belangrijke positie en werd krachtig uitgebouwd als onderdeel van de Duitse verdedigingslinie 'Atlantikwall'. Om de vesting te beschermen tegen aanvallen in de rug werd er aan de landzijde van de stad een verdedigingsgordel aangelegd. Dit zogeheten Landfront bestond uit een kilometerslange tankgracht met daarachter tientallen kazematten voor mitrailleur- en antitankgeschut. Dit soort verdediging heette "Drakentandversperring."
We rijden door Zoutelande en ik merk aan Ali dat dit voor haar een grote teleurstelling is. Wat we te zien krijgen is vooral nieuwbouw.
Zelfs de molen, midden in het dorp, lijkt nieuw te zijn, maar dat zal toch wel niet. Misschien zijn wij ook wel, onbewust, beïnvloed door het zoetsappige en romantische beeld wat Blof ons heeft voorgeschoteld. Maar ja, ik zit nu midden in Zeeland dus moet ik voorzichtig blijven.
Morgen alweer de laatste dag....
