Op deze laatste dag van 2015 wordt er, na het ontbijt, gezwommen en tot onze verbazing worden we deze keer niet gehinderd door joelende kinderen die je uitnodigen voor een spel. Nee, het is heerlijk rustig. Het enige kind in het zwembad is ons eigen kleinkind, dat stoer zich heeft aangemeld om een half uurtje met opa en oma “baantjes” te gaan trekken. Totdat ze na 10 minuten heen en weer zwemmen tot de conclussie komt dat een “half uur” wel heel erg lang is. Dus worden er alternatieven bedacht om de resterende twintig minuten ‘serieus’ door te brengen.
Na het zwemmen gaat het gelijk door naar het dorp voor de nodige boodschappen en de onvermijdelijke oliebollen. Doorgaans staat bij het oliebollen kraampje een enorme rij oliebollenbestellers, maar nu is het voor het kraampje leeg en geen rij. Toch moeten we nog even tien minuten wachten, omdat er nieuw gebakken moet worden. Terwijl we twee minuutjes staan te wachten vormt zich achter ons een enorme rij, die allemaal vijventwintig, vijftien, of 20 oliebollen willen. Wij prijzen ons gelukkig dat we even wachten en niet, zoals we eerst wilden, over 10 minuten terug te komen.
Hoogste tijd om een paar rondjes sauna te doen. Daar valt mij een verandering ‘van cultuur’ op. Tot vandaag werd er in de sauna ruim omgegaan met het bloot. Vandaag zie ik mensen die zich ”tot in de sauna” gewikkeld hebben in een handdoek om die pas in de sauna te laten zakken. Sommigen wikkelen zich in enorme badlakens, zodra ze de sauna verlaten. Om bij de douche de hele boel op een bank te gooien, om na het douchen, zich schielik weer te omhullen. Als dan ook nog iemand roept dat ze de Hamam ingaat, waarmee ze bedoelt om in het Turks Stoombad te gaan zitten, weet ik zeker dat dit “nieuw” volk is. Overtuigd raak ik helemaal als ik bij een volgend sauna rondje, mijn nek bijkans breek over de slippers die in de sauna rondslingeren.
Tijd om af te taaien en af te koelen in ons heerlijk rustige appartement.
