Er kunnen natuurlijk honderd redenen zijn waarom de deze Blog zo laat verschijnt. Maar laat ik daar het zo dadelijk even over hebben.
vrijdag 13 september 2024
Holzminden 30 / Groningen
woensdag 11 september 2024
Holzminden 29
Het voordeel van in een camper vertoeven is, dat je heel, heel dichtbij de elementen bent. Ik noem het een voordeel. Ali haat het.
Vannacht stormt het ongelooflijk hard en dat gaat gepaard met harde regen. Ik vind het heerlijk om ernaar te luisteren, zeker nu we geen last meer hebben van een lekkage en geniet ik volop. Let wel, het is midden in de nacht en ik bedenk al dat ik hier iets over ga zeggen in deze Blog. Omdat het nacht is gaan je gedachten toch wel een beetje met jezelf aan de loop. Ik denk dat een ieder dat wel eens heeft ervaren. Problemen worden in de nacht groter, maar de poëzie stroomt rijkelijker. Terwijl ik lig te luisteren en het heen en weer zwiepen van de camper ervaar komt de volgende zin bij me op. "De onbarmhartige harde wind geselt de camper met een striemende regen." Bijna wil ik uit bed stappen om het op te schrijven, maar dat gaat mij echt wat te ver! Het is ook nog eens koud, dus dan laat je het wel, tenzij het een onvermijdelijke sanitaire stop is.
Over koud gesproken, vanmorgen word ik uit bed gestuurd: "OM DE KACHEL AAN TE STEKEN." Echt waar, de kachel moest vanmorgen aan, want het was buiten 11 graden en binnen ongeveer 17 graden en dat is toch te koud voor oudere mensen.
dinsdag 10 september 2024
Holzminden 28
Gisteravond proberen een oud collega, Rob Bakker PD5LX en ik een verbinding tot stand te brengen. Ik hoor hem luid en duidelijk, maar bij hem blijft de ontvangst stil. Ik ontdek plotseling dat mijn antenne rare dingen doet en we stoppen de poging. De grap is dat we wel contact houden via WhatsApp. Vannacht lig ik maar te piekeren hoe dit plotseling kan. Vanmorgen sta ik vroeg op, lees 6.15 uur en meet ik de antenne door en ontdek het euvel. Door het dramatisch kelderen van de temperatuur is er in de antenne condens ontstaan en dat vindt een zender niet leuk.... Condens ontstaat door verschil in temperatuur en de daarmee gepaard luchtvochtigheid. Tja, jammer.
We doen het vanmorgen rustig aan en drinken op ons gemak koffie om even later te gaan lunchen, allemaal in alle rust. Ondanks de kou, het is rond de 14 graden, heeft Ali het in haar hoofd om toch nog een rondje Lüchtringen te gaan fietsen, dus komen de hoofdbanden en de handschoenen uit de kast. Tja lezers, het is 15 graden en de wind is hard, maar ondanks dat gaan we op pad.
Het koolzaad raakt zo langzamerhand in bloei. Normaal staat het zogenaamde "winterkoolzaad" van half april tot begin mei in bloei, maar zomerkoolzaad, gezaaid half/eind augustus heeft een korter groeiseizoen, maar brengt ook minder op. Het koolzaad, hier in Duitsland wordt veelal gebruikt om te mengen met diesel, of er wordt compleet biodiesel van gemaakt. Ook wordt het gebruikt als krachtvoer voor vee. Maar het blijft ook mooi om te zien die felgele velden.
Nu komen we hier al jaren voorbij en iedere keer weer vraag ik mij af, waar deze afsluiting voor dient of überhaupt ergens toe leidt. Want hierachter deze versperring is het alleen een grote woestenij.
Voor een Duitser is het altijd weer de vraag, nadat hij zich tegoed heeft gedaan aan burgers en worstjes. "Waar laat ik mijn vieze, vette en onder het as zittende gril?" Nou, in de rivier natuurlijk. "Wo sontst." Gelukkig is dit een enkeling. Want het zou toch wat zijn als de hele goegemeente van de camping dit zou doen? Het werd een aardig zootje. Maar ja, "Jeder für sich und Gott für uns alle" deze spreuk doet, ook in Duitsland, steeds meer opgeld. Jammer maar waar.
Ik weet nog jaren, echt jaren geleden, vond ik, in "Neu Harlingersiel" een los papiertje op de grond van een "openbaar" toilet. Op dat moment verbaasde het mij ten zeerste in het, toen nog, "Saubere und Ordenliche" land. (Schoon en proper.)
Word ik nu echt oud door zo te zeuren dat het vroeger beter was?
maandag 9 september 2024
Holzminden 27
Gister namiddag nadert ons een lagedrukgebied, die het weer in zijn geheel op de kop zet. De temperaturen dalen dramatisch. Ik bedoel 10 graden in een paar uur is wel extreem.
Maar er ontstaan een paar luchten waar Van Ruisdael alleen maar van heeft kunnen dromen. Hoewel Albert Cuyp er ook iets van kon. (Luchten schilderen.) Het begint met deze prachtige regenboog, die zich manifesteert aan de andere kant van de Weser. Dat is maar goed ook want anders was Ali achter die pot met goud aan gegaan.
Hier lijkt het, alsof Holzminden in de brand staat, veroorzaakt door de regenboog? Dat kan natuurlijk niet, want een regenboog is niets anders dan waterdruppels die door de zon worden beschenen.
Wat te zeggen van deze opname, als de wolken boven Holzminden zich ontwikkelen tot een regenbui. Het ook aardig donker wordt, terwijl naar het westen toe de zon langzaam aan kracht verliest, maar nog wel voor licht zorgt. Die kleuren!
Nu komen we hier al een paar jaartjes en ontdekken we aan de overkant een satellietschotel die aan vermomming doet. Nu weet ik niet of de bladeren, die door de schotel heen groeien, ook een negatieve uitwerking op de ontvangst hebben, maar 1 van de 4 aangeslotenen zal dan wel geklaagd hebben. Hoewel de Duitse satelliet (Astra 1) bijna met een breinaald te ontvangen is.zondag 8 september 2024
Holzminden 26
Zo zit je te puffen van de warmte, zo trek je de volgende ochtend dikke sokken aan omdat je koude voeten krijgt. Het overkwam ons, allebeide (voordat iemand van de één of andere denkt dat die een koukleum is), vanmorgen. Het is donders vochtig en de luifel, die ik vannacht niet heb ingedraaid, is kleddernat. Dit geldt ook voor de stoffen parasol, die we voor de garagedeur hebben staan, anders wordt, onder andere, mijn bier warm.
Het was gisteren zo benauwd, dat de kanoërs er de voorkeur aan gaven om zich maar in de Weser te laten zakken in plaats van je in het zweet te peddelen.
Des te meer respect voor dit meiske die, ze komt overigens hier iedere dag langs, de hitte trotseert en haar baantjes trekt. Stroomafwaarts richting thuis, zoals nu, is wel relaxed, maar stroomopwaarts is het echt werken geblazen.
Gistermiddag, U weet nog wel, na dat drankgelag, wandelen we langs dit schitterende pand. Jammer genoeg zijn niet al de teksten leesbaar, maar het zijn stichtelijke woorden die prachtig uitgesneden op de gevel zijn aangebracht. Let ook even om de evenzeer mooie windroos, die op het dak prijkt.
zaterdag 7 september 2024
Holzminden 25
Een paar dagen geleden stook ik een beetje teveel vermogen met de zender, waardoor er een zekering uit knalt. Gelukkig één van de nieuwe, door onze geweldige garage Douwes, aangelegde sigarenaansteker. Maar de schrik slaat je in eerste instantie om het hart. Zender stuk? Nee, dat valt mee. Het is zo'n zekering waar we vroeger zilverpapier om deden, als ie stuk was, maar dat wordt mij door mijn veiligheidsinspecteur ten strengste ontraden.
Ali heeft op Google maps een autozaak ontdekt, dus geen man overboord. We kunnen zo een nieuwe zekering gaan halen.
Maar goed, eerst gaan we een heerlijk kopje koffie in Holzminden centrum drinken. Ik moet trouwens oppassen dat ik nu niet allerlei Germanisme er doorheen weef, want we hebben zojuist een half uur aan de telefoon/video gezeten met Beate en Volker uit of van de Luneburger heide. Beide ontmoeten we regelmatig in Oliva, hoewel ik nu denk dat ze die reis niet meer gaan maken.
vrijdag 6 september 2024
Holzminden 24
Vandaag is het Lidl Zeit, om inkopen te doen. Ik vraag mij al een aantal keren af, waarom we dat hele stuk naar Lidl fietsen. "Nou, voor JOUW bier" is het simpele antwoord. Ik ben verbaasd. Ze hebben tegenwoordig bij de Lidl Duitsland niet meer de heerlijke Perlenbacher in, weliswaar, plastic flesjes, maar een alternatief is al gevonden. Want om nu €1,50 tot €1,80 voor één flesje te betalen, is mij ook te gortig. Dus heb ik bij diezelfde Lidl blikjes ontdekt, die (bijna) net zo lekker zijn als de Perlenbacher. Tot mijn verbazing hebben ze vandaag weer de plastic flesjes. Maar Ali is conservatief genoeg om mij de alternatieve blikjes aan te raden. Want die kan ze, leeg, ook bij de Edeka kwijt en met die plastic flesjes is dat maar afwachten.
Kijk, hier moeten we het allemaal zelf halen, in Groningen is zo nu en dan een lieve Fee die een treetje Perlenbacher-blik haalt. Ja het is soms behelpen, zo op reis.