19 graden met een heerlijk zonnetje. Kwart voor achten is het, als er een soort van wedstrijd met vuurwerk begint. Alles is nog redelijk in de verte, denken we, maar plotseling is er een knal heel dichtbij. Terwijl we alweer bijna indommelen, maakt deze knal daar abrupt een einde aan. Je mag het natuurlijk niet vergelijken, maar dit gevoel moeten mensen in oorlogsomstandigheden iedere dag ondergaan, verschrikkelijk.
Vandaag is het Paella dag in Benicassim en daar moeten we toch echt even een kijkje nemen, want het schijnt groots te zijn.
Laat ik het maar even kort omschrijven: "Je kan over de koppen lopen." De meeste mensen waggelen door de drukte heen, met het liefst een pul bier, of een glas rode wijn in de hand. Het is 13.00 uur, het feest begon om 12.00 uur, dus hier en daar is er al iemand die de wereld voor een "doedelzak" aanziet.
Ik denk niet dat ik overdrijf, als ik zeg dat er wel 100 van dit soort Paella pannen langs de kant van de weg staan.
Links zijn de vuren voor de pannen nog in voorbereiding, terwijl rechts de mannen al tevreden en zelfverzekerd naast hun Paella staan.
Lange tafels zijn al chic gedekt, om later op de dag hun gasten te trakteren op een heerlijk maal, begeleid door een Spaanse zanger. Sommige tafels hebben zelfs bij ieder couvert al namen liggen, zo is de tafelschikking al geregeld.
Natuurlijk mogen de Tapas, op een Spaans feest, niet ontbreken.
