donderdag 31 januari 2013

Onderweg 1

28 januari 2013

We zijn onderweg naar Tarifa, waar we de rest van de deelnemers aan de 1e Marokko reis 2013 gaan ontmoeten.

Nadat onze onvolprezen garage, Douwes (complimenten John) de camper helemaal reis klaar had gemaakt, waaronder een prachtige nieuwe gastank voor het gebruik van de verwarming, koken en de koelkast en er nieuwe winterbanden waren gemonteerd.



Nadat de camper ook nog een grondige onderhoudsbeurt had ondergaan, konden we gaan inpakken.

Nu gebruik ik heel gemakkelijk het woordje we, maar geloof mij, voor 90% komt dit voor Ali haar rekening.
De hele zondag zijn we, Ali dus, druk in de weer geweest alles in de camper te stouwen. Het volledige laadvermogen is benut.

Rond 10 uur konden we de deur achter ons dichttrekken. Je leeft er zo lang naartoe en maakt allerlei voorstellingen hoe zoiets gaat verlopen en als het dan zover is, tja, je moet het jezelf echt even realiseren wat een geluksvogel je eigenlijk bent. Voor 5 maanden de deur achter je dichttrekken en op avontuur.

Hoewel onze schoondochter daar een groot vraagteken bij dat avontuur zette, toe we vertelden wat we allemaal mee zeulden, 20 pakken koffie, 10 pakken roggebrood, 8 stukken Hollandse kaas, etc. Maar je gaat met een camper op stap of niet.

Onze 1e stop AC Apeldoorn voor de hoognodige eerste kop koffie, natuurlijk zelf gezet.

Een vreemde gewaarwording was wel toen we bij Beekbergen van de weg werden geleid, door onze TomTom, om vervolgens vlak lang de camping te rijden waar we in oktober de voorlichting voor de Marokko reis hadden gehad. Voordeel was wel weer dat we in het dorp geld konden pinnen.

 
Blegny-Mine was als 1e overnachting uitgezocht, op een Camper plaats bij een Mijn Museum. Een gigantische parkeerplaats met 4 plekjes, achter op de grote parkeerplaats , voor een camper. Helaas, deze plek werd afgekeurd door de bijrijder, Het museum was dicht en de angst bestond dat de enorme hekken zouden worden gesloten en wij opgesloten zouden raken. Op dus naar de volgende camper plek, 8 km verderop. Het moet wel gezegd, zo van de snelweg vandaan is België een prachtig land met lieflijk over het landschap uitgestrooide dorpjes. Wat ons wel opviel was dat alles Frans bleek te zijn, dus moest dit al Wallonië zijn.

De Camper plek bracht ons naar een enorme oprijlaan waar aan het eind een soort van kasteel was gebouwd.



Aan de linkerhand stonden wat verpieterde caravans te wachten op een schoonmaakbeurt, maar voor de rest was de zgn.. camping annex camper plek leeg en verlaten, maar een plekje voor de slagboom is voor ons meer dan voldoende.

s´Avonds na het eten werden we er door een vriendelijke meneer op gewezen dat de camping Ferme was, maar dat hadden wij al begrepen. Verder wees hij ons er nog even op dat aan de andere kant de parkeerplaats was en ook dat dat hadden wij inmiddels ontdekt en bedankten hem hartelijk.

Nu maar hopen dat hij ons vannacht niet, met behulp van de Gendarmerie, alsnog naar de parkeerplaats verwijst.
 
Morgen Frankrijk in, richting Nogent Sur Seine.