Jawel, de titel van de blog is aan vervanging toe, want ook het camperen is tot stilstand gekomen.
Dat betekent natuurlijk wel dat er andere, lees nieuwe, uitdagingen op ons staan te wachten. Zo wordt er een NS Daluren kaart aangeschaft met keuzedagen. Ali heeft zo'n ding al jaren, waarmee we ook 7 dagen per jaar zogenaamde vrij-reizen dagen hebben. Natuurlijk past daar een Museum jaarkaart bij, zodat we ook in diverse steden naar een museum kunnen. Vorige week, we waren een "dagje" Leeuwaren aan het doen, stuiten we op het Fries museum en daar werden we eigenaar van de Museum jaarkaart.
Vanuit de trein wandel je zo het centrum van Leeuwaren binnen met natuurlijk, via een zijsprongetje, de Oldehoven. Om eerlijk te zijn, deze route was ik nog nooit gegaan. Normaal, jaren geleden, ging ik meteen uit het station naar rechts langs "Us Mem" om naar de Mattheus van Pelicomstraat te lopen, waar ook lang geleden, mijn opoe woonde.
Nu komen we langs het Fries Museum, waar ook het zwaard van Grutte Pier hangt. Jarenlang heb ik gedacht dat dit zwaard in de Waterpoort van Sneek heeft gehangen, maar nu zie ik hem in het echt. Indrukwekkend groot.
Vandaag gaat het, op de fiets, naar het Museum de Buitenplaats. 8 kilometer heen en 8 kilometer weer terug, want het blijkt helemaal aan het eind van Eelde te staan.
Een op Antroposofisch geschoolde architect maakt er een klein maar schitterend gebouw van. Dit in plaats van een hoog flatgebouw, wat eerst op de plek zou komen.
Vandaag is er de Mucha Experience, waarvan ik er bijna wel zeker van ben dat U, lezer, vast wel eens een afbeelding heeft gezien.
Alphonse Mucha (Tsjechië, 1860 - 1939) is wereldwijd bekend om zijn affiches en decoratieve illustraties. Zijn werk is direct herkenbaar aan de vrouwfiguren met weelderige haren, omgeven door gestilleerde bloemmotieven en vloeiende lijnen, neergezet in pastelkleuren.
De presentatie bestaat uit een combinatie en continue afwisseling van projecties, 3D-animaties, geluid en speciaal gecomponeerde muziek. Dit maakt dat je als bezoeker wordt ondergedompeld in Mucha's werk en verhaal.
Het is een indrukwekkende presentatie waarbij mij opvalt, dat er twee mensen zijn, die kennelijk meer vooraan willen zitten, dus hun stoeltjes meeslepen en voor een deel voor de projectie gaan zitten. Dat andere mensen dan weer minder kunnen zien zal hen een zorg zijn.
In de mooie tuin worden beelden tentoongesteld die fantastisch in de mooie herfstkleuren uitkomen.
Het Nijsinghhuis werd in 1971 door het echtpaar Jos van Groeningen (1934 - 2018) en Janneke van Groeningen-Hazenberg (1943 - 2007) gekocht voor het symbolische bedrag van 1 gulden. Hier stond tegenover dat zij het huis volgens de eisen van de Rijksdienst voor Monumentenzorg dienden te restaureren. Vanaf 1983 brachten Matthijs Röling, Wout Muller, Clary Mastenbroek, Olga Wiese en Pieter Pander bijzondere schilderingen aan op de wanden en plafonds in de kamers van het Nijsinghhuis.
Verrassend, dat is het woord wat bij mij opkomt als we de woning betreden. Bij binnenkomst worden we getrakteerd op de bovenstaande uitleg van een mevrouw, waarna wij het huis kunnen bezichtigen.
Er is een heel klein kamertje waar ik maar geen afbeelding van de getoonde schilderijen zal plaatsen, want je kun rustig stellen dat dit een hoog erotisch kamertje is.
Het was weer een geslaagde ochtend en een deel van de middag.
