7 uur rammelt de wekker, want vandaag moeten er een paar extra kilometers onder de wielen door. Precies 8 uur rijden we de de poort uit. Eerder kan ook niet, want die is dan nog niet open.
Vannacht, na een heerlijke rustdag, hebben we allebeide lekker geslapen, deels door de rustdag, maar ook omdat het heerlijk stil is op deze camping.
De Brem, Ali haar stokpaardje, staat hier nog prachtig in bloei. Het is sowieso heel erg groen, in het Franse land.
Het zal de wijn van dit jaar ook zeker ten goede komen. Hoewel, ik vraag mij altijd af of het wel gezond is, deze wijnranken zo dicht langs de snelweg.
Zoals de Rhône, die kruisen we een aantal keer.
Deze foto is eigenlijk wel exemplarisch voor deze dag, zeker als het gaat om fotograferen van caravans en campers. Want het lijkt er wel op dat in heel Nederland geen enkele caravan meer rondrijdt, want ze zijn allemaal onderweg naar Zuid-Frankrijk of Spanje. Ali is minstens een uur bezig om op één en dezelfde plaat zowel een camper als een sleurhut vast te leggen. Bij deze is dat (bijna) gelukt.
Deze toren, hoogstwaarschijnlijk een watertoren, is bijna ontelbare keren door ons vastgelegd, want zowel op heen- als de terugweg is hij/zij wel gefotografeerd.
Terwijl de energie discussie in Nederland nog volop speelt, hebben ze hier in Frankrijk dat probleem al lang getackeld. Hier bestaat windenergie en kernenergie gebroederlijk naast elkaar.
Even leven wij in de illusie dat we al bij Luik zijn, want daar staat een dergelijk kerkje ook zo dicht aan de snelweg, maar het blijkt ijdele hoop.
Morgen gaat het naar de Moezel, oftewel Pont-a-Mousson.
