Gedeeltelijk zonnig, 14 graden met frisse wind.
Eerst maar even over mijn zend perikelen, want ik maakte mij een beetje zorgen. Ik zit gistermiddag, na het schrijven van de dagelijkse blog, nog een beetje te zoeken naar leuke verbindingen. Dan is er niks aan de hand. Totdat er een Schots stel met een camper naast ons komt staan. Op het moment dat hij een stekker in de stroomvoorziening prikt, zit ik met verbijstering naar mijn schermpje van de zendontvanger te kijken en hoor ik de meest vreemde storingen langs komen. Naar welke band ik ook verhuis, die storing staat werkelijk overal. Als dit een maand aanhoudt, behoor ik tot de gesjochten.
Toch verzamel ik moed en vraag de nieuwe buren hoe lang ze blijven. 1 nacht, misschien 2 nachten, krijg ik met een prachtig Schots accent te horen. Ik ben, enigszins, gerustgesteld. Als we vandaag terug komen van inkopen bij de Lidl in El Verger, zie ik ze nog juist vertrekken. De storing is verdwenen Pffft, ik ben opgelucht, echter, een half uur later blijkt de hele band dicht te zitten en krijg ik geen verbinding met de Nederlands talige ronde....... ach ja, klein leed, ik weet het.
Michaela is weer aan het werk, deze schoonmaakster wou mij vorig jaar steeds naar het strand hebben en dat werd een "ongoing joke." Als ze ons ziet schreeuwt ze al van verre en worden er handkusjes in overvloed geworpen.
Als ze even later een dak van een camper aan het schoonmaken is, dit is voor haar een leuke bijverdienste, staat ze giechelend op het dak te zwaaien.
